Alergia na pyłki

Jest z pewnością najczęstszą i najbardziej znaczącą formą alergii na świecie. Liczba zachorowań waha się w zależności od okolicy i rodzaju roślin od 0,5 % do ponad 10 % populacji ludności. Oznacza to, że miliony ludzi cierpi na katar sienny w okresie pylenia uczulających roślin.
Okres pylenia w Polsce już się rozpoczął – obecnie pyli olcha i leszczyna.

Obraz choroby

Kliniczny obraz kataru siennego jest znany i charakterystyczny:

  • swędzenie w nosie i oczach (czasami w gardle i przewodach słuchowych),
  • napady kichania,
  • wydzielanie wodnistej na przemian z zatkaniem nosa, spowodowanym obrzękiem błon śluzowych,

Symptomy oczne mogą być dominującymi objawami – od zwykłego zapalenia spojówek do monstrualnego, galaretowatego obrzęku spojówki.

Coraz częściej przy uczuleniu na pyłki (pyłkowicy) dyskutuje się o dodatkowym działaniu zanieczyszczenia powietrza. Poprzez działanie zanieczyszczonych cząstek pyłki mogą zmieniać swoją antygenowość, czyli stają się znacznie agresywniejsze. Podobne wydaje się działanie dymu papierosowego w pomieszczeniach i środkach komunikacji.

Osobliwości pyłkowicy w ogólnych ramach alergii:

  1. Ściśle sezonowe występowanie zgodnie z okresem kwitnienia danych roślin
  2. W czasie pylenia roślin karencja alergenu jest praktycznie niemożliwa
  3. Wiele antygenów powoduje identyczne objawy kliniczne
  4. Silna zależność od pory dnia (ranny szczyt emisji pyłków) i czynników meteorologicznych (wiatr, słońce, deszcz, mgła, itp.),
  5. Miejsce pochodzenia alergenu może być znacznie oddalone od miejsca działania (lot pyłków przez wiele setek kilometrów na wysokości do 5000m),
  6. Zanieczyszczenie powietrza wpływa negatywnie, ponieważ z tego powodu wzrasta aktywność pyłków,
  7. Krzywa zachorowań rozpoczyna się w wieku ok. 5 lat, osiąga szczyt w 2-3 dekadzie życia, a po 4 dziesięcioleciu opada.

Peter Schumacher