Alergia na pyłki
Jest z pewnością najczęstszą i najbardziej znaczącą formą alergii na świecie. Liczba zachorowań waha się w zależności od okolicy i rodzaju roślin od 0,5 % do ponad 10 % populacji ludności. Oznacza to, że miliony ludzi cierpi na katar sienny w okresie pylenia uczulających roślin.
Okres pylenia w Polsce już się rozpoczął – obecnie pyli olcha i leszczyna.
Obraz choroby
Kliniczny obraz kataru siennego jest znany i charakterystyczny:
- swędzenie w nosie i oczach (czasami w gardle i przewodach słuchowych),
- napady kichania,
- wydzielanie wodnistej na przemian z zatkaniem nosa, spowodowanym obrzękiem błon śluzowych,
Symptomy oczne mogą być dominującymi objawami – od zwykłego zapalenia spojówek do monstrualnego, galaretowatego obrzęku spojówki.
Coraz częściej przy uczuleniu na pyłki (pyłkowicy) dyskutuje się o dodatkowym działaniu zanieczyszczenia powietrza. Poprzez działanie zanieczyszczonych cząstek pyłki mogą zmieniać swoją antygenowość, czyli stają się znacznie agresywniejsze. Podobne wydaje się działanie dymu papierosowego w pomieszczeniach i środkach komunikacji.
Osobliwości pyłkowicy w ogólnych ramach alergii:
- Ściśle sezonowe występowanie zgodnie z okresem kwitnienia danych roślin
- W czasie pylenia roślin karencja alergenu jest praktycznie niemożliwa
- Wiele antygenów powoduje identyczne objawy kliniczne
- Silna zależność od pory dnia (ranny szczyt emisji pyłków) i czynników meteorologicznych (wiatr, słońce, deszcz, mgła, itp.),
- Miejsce pochodzenia alergenu może być znacznie oddalone od miejsca działania (lot pyłków przez wiele setek kilometrów na wysokości do 5000m),
- Zanieczyszczenie powietrza wpływa negatywnie, ponieważ z tego powodu wzrasta aktywność pyłków,
- Krzywa zachorowań rozpoczyna się w wieku ok. 5 lat, osiąga szczyt w 2-3 dekadzie życia, a po 4 dziesięcioleciu opada.
Peter Schumacher